Dom, słodki dom

Wyspani i najedzeni rano hotelowym busem jedziemy na lotnisko ( bus jeździ co pół godziny za free ), tym razem nie na samolot, ale na przystanek kolejowy Warszawa Lotnisko Chopina.
Skąd SKM-ką na dworzec centralny, chcąc nie chcąc byliśmy świadkami kuriozalnej kary za jazdę bez biletu. Trochę dziwna sytuacja, dziewczynie skończył się czas ważności biletu o pięć minut i pan konduktor wypisał mandat już nie pamiętam na ile, ale w promocji za zapłatę na miejscu dobrze ponad stówę. Było trochę pyskówki dziewczyna twierdziła że nie wie dokładnie ile czasu czekała na peronie zanim pociąg odjedzie i tak dalej, a konduktor na to nie ważne ile po terminie ważności biletu minuta czy godzina mandat musi być, jak chce może się odwołać.
Zdarzyło nam się pokonywać trasę centralny lotnisko, której czas przejazdu trwa około dwudziestu minut kilkanaście razy i za każdym razem mieliśmy kontrolę biletów, także lepiej o bilecie pamiętać .
Na centralnym wsiadamy w pociąg jadący bezpośrednio do Wejherowa, ściślej przez Warszawę i Wejherowo pociąg relacji Wrocław-Kołobrzeg, także wyjeżdżając o 11.35 byliśmy na miejscu po 16.00. Podróż w towarzystwie białych szczurów laboratoryjnych umieszczonych w toalecie, przebiegła bez ekscesów szczury dojechały do Gdańska, my do Wejherowa. Gdzie czekała już na nas córa także przed 17 byliśmy w domu.

I tak się skończyła tegoroczna eskapada.

Gdzie za rok plan jest, może w lutym, może Borneo, może Sri Lanka chcemy poszukać lotów z Gdańska na celowniku Singapur lub Kolombo.
Może z innej beczki Namibia, ktoś był, opowiadał, wydaje się fajnie, trzeba sprawdzić logistykę, pogodę.

Co wyjdzie ? pożyjemy …….

Komentarze (0)